Hayır… Kızartmalar, hamur işleri ya da sağlıksız yiyeceklerden bahsetmiyorum.
Umutsuzluk, stres, karamsarlık ve türevlerinden bahsediyorum. Pekala… Bu kadar gizem yeter. Ruhunu beslediğin zararlı her şeye veda etmeyi düşünüyor musun? Bence bu konuya zaman ayırmalısın. Şu sosyetik terim neydi?
Hah! Detoks!
Tamam. Kastettiğim şey: Ruhsal Detoks.
Bir dakika… Sanırım daha sempatik bir isim buldum: Ruhsal Arınma.
Yol arkadaşım, ruhunu yoran her şeyden kurtulmalısın. Yüklerini atmalısın. Bu işe de -bence- olumlu düşünme ve sevgi bilincine geçişle başlayabilirsin.
Elle tutulur bir örnek olması adına, şunu hatırlatmama izin ver:
Hani çok ağır yemekler yediğinde, yemeğin ardından soda ya da Türk kahvesi içersin ya? Sırf midenin yükünü hafifletmek için yaparsın bunu.
Esasında ruhsal arınma işlemi de buna benziyor. Pekala.. Bunu ruhsal arınmaya nasıl entegre edebileceğine bir bakalım:
Sakin bir müzik.. Derin nefes alma egzersizleri.. Üzüntü/stres/umutsuzlukları önce bertaraf etme (ya da en azından görmezden gelme), sonra bunların yerine mutluluk/ sakinlik/umutları yerleştirme. İlk adımın; olumlu düşünmek/yazmak/konuşmak olmalı tabii. Kendini biraz daha zorla ve günlük yaşantına biraz daha neşe katmayı dene.
Hep derim: Hiçbir şey yapamıyorsan, kulaklığını tak ve yürüyüşe çık ya da komedi film arşivini geliştir.
Bence süper bir plan bu!
Güne umutla başlamayı dene… Gözlerini açtığın her yeni günün anlamı şudur:
“Dünyanın seninle olan işi henüz bitmedi!”
O halde sen de anlaşmaya uy. Daha önce dediğim gibi hiçbirimiz bu dünyaya acı çekmek için gelmedik. Biz, bu harika yere; eğlenmek, bir şeyler üretmek, insanları/dünyayı sevmek vs için geldik. (Lütfen, cümlelerimi okudukça, her hücresinden mutluluk fışkıran bir insan hayal etmeyi bırak. Tabii ki benim de sağlam sıkıntılarım/üzüntülerim var ama tüm bu olumsuzluklara bakış açım ve tepkilerim, seninkilerden biraz daha farklı.)
O halde neden acı/üzüntü/stesten besleneceksin ki? Ortalama 60 yıl gibi kısa bir süreyi, tüm bu gereksiz yüklerle boşa harcamanın bir anlamı yok bence.
Daha fazla mutluluktan kimse ölmemiştir, öyle değil mi? Neşeli şarkılar güzeldir… Çiçekler harikadır… Ailenle geçirilen zaman, tadından yenmez? E, o zaman?
Ruhunu daha sağlıklı şeylerle beslemen için son çağrı… İyi yolculuklar.
Şimdilik bu kadar yeter.